HOW TO KEEP FANS OUT OF YOUR HEAD (Polish)

Mike Kirkman (Translated into Polish by Rafał Siech) 1/6/2006

Mike Kirkman
JAK MIEĆ KIBIC?W Z GŁOWY

Wprowadzenie

Duża liczba sędzi?w kończy swoją karierę po pierwszym meczu lub po pierwszym sezonie. Ten wysoki wsp?łczynnik powoduje poważne problemy - brakuje odpowiedniej liczby sędzi?w na boiskach .Kiedy rozmawiasz z tymi, co zakończyli karierę o ich doświadczeniach, powiedzą Ci, że sędziowanie piłki nożnej było straszne i przyrzekają, że już nigdy w życiu nie będą sędziować. Być może ci ludzie nigdy nie powinni zaczynać kariery sędziowskiej? A może tylko nie odnaleźli tego, co pozwoliłoby im kontynuować tę pasję? Być może gra jest lepsza bez nich. Dobrze, może i tak. Ale może gdyby oni mieli jakieś przygotowanie, co do tego, co może ich spotkać i jakąś pomoc, kt?rą ja nazywam "wsparciem ze strony kibic?w", nie opuściliby organizacji? Kto wie, jaki talent został zgubiony, kiedy Ci sędziowie odeszli? Ten artykuł ma pom?c sędziom, kt?rzy mają problem z kibicami. Celem jest trzymać kibic?w i trener?w z dala od sędziego na, tyle, aby sędziowie mogli w spokoju wykonywać swoją pracę i znajdować w tym przyjemność.

Prezentacja

Rozpocząłem sędziowanie piłki nożnej w 1984 roku, kiedy zesp?ł U-7 mojej c?rki potrzebował sędziego. Zapisałem się do Federacji Piłkarskiej USA w 1986 roku i w tym roku zacząłem karierę asystenta. M?głbyś powiedzieć, że mam 18 lat doświadczenia, ale r?wnie dobrze możesz powiedzieć, że mam rok doświadczenia tyle, że 18 razy.

Osiemnaście lat doświadczenia, czy osiemnaście razy po roku?

W ostatnich osiemnastu latach, najwyższym szczeblem rozgrywek, kt?ry prowadziłem (jako gł?wny) był mecz ligi międzystanowej U-16 chłopc?w. I zastanawiałem się czy nie zakończyć kariery po tych osiemnastu latach.

Zakończyłem, ponieważ pozwoliłem kibicom i trenerom wskoczyć sobie na głowę. Kiedy ich słuchałem, zaczynałem myśleć, że być może oni mieli rację i rzeczywiście byłem najgorszym arbitrem, jakiego kiedykolwiek mieli? Moja godność na tym cierpiała. Zdarzało mi się obudzić w środku nocy myśląc o wszystkich pomyłkach, jakie mogę zrobić w jutrzejszym meczy i już słyszałem w mojej głowie, co usłyszę od trener?w i rodzic?w. Czasem niemal stawałem się chory myśląc o nadchodzących meczach. Martwiło mnie, kiedy jechałem na mecz z duszą na ramieniu, nie z powodu podekscytowania, ale ze strachu przed ośmieszeniem i odrzuceniem. W końcu zadałem sobie pytanie - "czy to rzeczywiście jest tego warte?". Odpowiedź była jak zwykle - "Nie", więc chciałem skończyć sędziowanie.

W tym roku coś się zdarzyło. Nie mogę wam powiedzieć dokładnie, co to było, ale po raz pierwszy w mojej sędziowskiej karierze nie martwiłem się o kibic?w. Nie słuchałem kibic?w. Oni byli tam i wrzeszczeli, ale to było tak jakby ich wrzaski były kierowanie pod innym adresem. Słyszałem jakieś rozmowy z rezerwowymi, jakieś krzyki na graczy, kt?rzy mieli zejść, ale reszta była tylko "białym szumem". Nie wiem czy ta zmiana trwała jakiś dłuższy okres czasu, czy była jednodniowym świętem, ale ważne jest to, że wtedy po raz pierwszy sędziowanie sprawiało mi przyjemność.

Chcę podzielić się tym, czego nauczyłem się w tym roku. Mam nadzieję, że może to pom?c innym, kt?rzy ciągle mają problem z kibicami wskakującymi im na głowy.

Charakterystyka kibic?w

Tej jesieni poszedłem obejrzeć mecz Hanford - West Valley w szkole wyższej Hanford. Steve Schaus na środku. Mike Jansky i Mikhail Alnajjar jako asystenci.
Moja żona, Pam i ja usiedliśmy na jednej z ławek pomiędzy fanami West Valley.

Zaraz po rozpoczęciu meczy kibice West Valley zaczęli swoje obelżywe komentarze w stronę Steve'a. Przy każdym rozstrzygnięciu, kt?re nie było po ich myśli, krzyczeli że powinno być dokładnie odwrotnie i głośno dawali wyraz swojemu niezadowoleniu. Oczywiście swoje oberwało się r?wnież asystentom. Tego dnia odkryłem kilka podstawowych prawd na temat kibic?w.

Pierwszą prawdą, kt?rą odkryłem tamtego dnia jest ta że NIE KIBICE SĄ CELEM. Jeśli mi nie wierzysz, sp?jrz na siebie, kiedy oglądasz mecz w kt?rym grają Twoje dzieci. Kibice nie zobaczę tego, co rzeczywiście zdarzyło się na boisku, ponieważ oni obserwują tę grę emocjonalnie a nie intelektualnie. Ich opinia jest naginana, ponieważ ich dzieci tam grają. Ich dzieci nie zrobiłyby przecież nic złego i to sędziowie muszą być przeciwko nim. Kibice często wierzą, że ich dzieci nie przegrały żadnego meczu - to sędziowie im w tym pomogli.

Ostatnie doświadczenia potwierdziły tę prawdę. M?j kuzyn jest r?wnież sędzią, oczywiście bardzo obiektywnym. Jego c?rki idą do Richland. Moje c?rki poszły do Kamiakin. Razem oglądaliśmy mecz Richland - Kamiakin w koszyk?wce dziewcząt i wyglądało to tak, jakbyśmy byli na dw?ch r?żnych meczach. On krzyczał na sędziego za nieodgwizdane faule na ż?łtych, ja na czerwonych. Żaden z nas nie był celem dla sędziego. Byliśmy kibicami. A jego celem były zawodniczki i jak najlepsze poprowadzenie spotkania. Kiedy to sobie w końcu uświadomiłem, uznałem że to zabawne .

Druga prawda kt?rą odkryłem to taka że KIBIC NIE OGLĄDA TEGO SAMEGO MECZU CO SĘDZIA. Ludzie nie widzą co się dzieje, nawet kiedy są święcie przekonani że widzą. Były nawet przeprowadzane takie eksperymenty, gdzie kilkanaście os?b oglądało to samo widowisko i pisało z niego relację. Te relacje drastycznie się od siebie r?żniły. Nawet zapis wideo nie powie prawdy, jeśli kąt nie był odpowiedni. Może pamiętacie faul odgwizdany przez amerykańskiego arbitra na mistrzostwach w 1998 za przytrzymywanie w polu karnym, kt?rego nie pokazała żadna powt?rka? Kilka dni p?źniej znalazł się zapis z amatorskiej kamery, kt?ry dokładnie pokazał to zdarzenie.

Podczas tamtego meczu zeszłej jesieni, kibice West Valley oglądali zupełnie inny mecz niż ten kt?ry Steve prowadził. Oni zobaczyli inną grę ponieważ obserwowali ją z boku, a Steve był na środku. Co widzisz często zależy od tego gdzie siedzisz i pod jakim kątem oglądasz sytuację. Weźmy chociaż spalone jako przykład. Często słyszysz jak ktoś krzyczy "Spalony!" a mimo to sędzia nie przerywa gry. Zwykle kiedy pozycja spalona jest określana przez sędziego asystenta, tylko dwie osoby na świecie są w stanie powiedzieć czy był spalony. Sędzia asystent i matka tego zawodnika, kt?ra ogląda mecz w telewizji!

Trzecia prawda jest taka że KIBICE NIE ZNAJĄ PRZEPIS?W GRY. Oni myślą że dobrze je znają, ale zawsze zaskakuje mnie fakt, jakim nieświadomym można być w kwestii przepis?w i rozpoznawania przewinień. Kibice setki razy są w błędzie. Jedno z ulubionych przewinień kibic?w to "Ręka!". Kiedy tylko piłka ma kontakt z czyjąś ręką, zawsze usłyszysz jak ktoś z trybun krzyknie "Ręka!". Nie ważne czy gracz zagrał tę piłkę, czy on tylko został nią uderzony. Jedna z reguł m?wi, że jeśli nigdy nie odgwiżdżesz ręki, to w 90% przypadk?w będziesz miał rację.

Mniej więcej w połowie meczu Hanford- West Valley zacząłem się cicho śmiać, za każdym razem kiedy słyszałem komentarze kibic?w. Oni byli zabawni Kiedy patrzy.łem na nich, po pewnym czasie wydawało mi się że widzę klaun?w, z czerwonymi lokami i wielkimi czerwonymi nochalami. Zupełnie jakby klown Bozo przyszedł tego dnia na mecz i przyprowadził swoich kumpli.

Teraz pomyśl o tym. Jeśli ktoś kogo znasz, na przykład kibic, był tak wzburzony że jego opinia była zła, a on w dodatku nie zna przepis?w, czy Ty rzeczywiście będziesz go słuchał, kiedy taki człowiek będzie Ci m?wił jak powinieneś wykonywać swoją pracę. Czy ty wziąłbyś przykład od takiej osoby? Oczywiście, że nie! Ty nie jesteś tam od wysłuchiwania kibic?w i przyjmowania ich rad. Ignoruj taką "pomoc" - to naprawdę nic dobrego. Zapamiętaj, że jeśli to tylko możliwe, oni będą Cię krytykować, a jeśli im na to pozwolisz, wskoczą Ci na głowę.

Praca arbitr?w

Rozmawiałem ze Steve'm po tym meczu i zapytałem go jak poradził sobie z tą "pomocą" kt?rą dostał z trybun. Odpowiedź Steva była taka, że on w og?le tego nie słyszał, ponieważ był bardzo skupiony na grze, a cała jego uwaga znalazła się między tymi białymi liniami (ograniczającymi boisko).

Kiedy skupiamy się na tym co jest ważne, możemy trzymać kibic?w z dala od nas. Tutaj jest kilka pytań kt?re pomogą Ci się skupić.

- Dlaczego tutaj jestem?
- Jakie zadania mam do wykonania?
- Co jest moją pracą?

Zajęło mi sporo czasu wypracowanie własnych odpowiedzi na te pytania. Moja odpowiedź jest taka: "Jestem tu po to aby zapewnić że zdarzą się dwie rzeczy:

1) zawodnicy mają uczciwy, dobry mecz. Mają szansę zagrać bez "piłkarskich gangster?w", kt?rzy grają przekraczając przepisy i uzyskują w ten spos?b niesprawiedliwe korzyści.
2) zawodnicy mają szansę skupić się na grze, a nie bać się że coś może im się stać na boisku

Zawodnicy ciężko trenują, aby utrzymać kondycję i rozwinąć swoje umiejętności, tak by mogli dobrze grać i cieszyć się tą grą. Oni zasługują na szansę aby pokazać się bez obawy o swoje zdrowie czy kontuzję spowodowaną przez jakiegoś "piłkarskiego gangstera", kt?ry będzie chciał wygrać za wszelką cenę.

JESTEM NA BOISKU DLA ZAWODNIK?W I TYLKO DLA ZAWODNIK?W.

Za każdym razem, gdy wychodzę na boisko, przypominam sobie dlaczego tutaj jestem Czasem podczas gry =muszę przypomnieć sobie jeszcze raz, a czasem jeszcze raz po co tam jestem. Powtarzam sobie w myśli, a czasem nawet głośniej:

SKUP SIĘ NA GRZE - ZOSTAŃ WEWNĄTRZ BIAŁYCH LINII

To mi pomaga, kiedy moje myśli odpływają gdzieś dalej od graczy i tego co się dzieje na boisku Są =mecze na kt?rych trudniej mi się skupić, ale kiedy trzymam te myśli w pamięci, moja uwaga kierowana jest na graczy i zostaję wewnątrz białych linii, a kibice gdzieś odchodzą, oni są już za linią. Wszystko co jest poza linią (opr?cz asystent?w oczywiście, choć czasem i razem z nimi) dla mnie nie istnieje. Utrzymanie tego poziomu KONCENTRACJI WYMAGA PRACY I PRAKTYKI. To nie przychodzi samo, to nie jest automatyczne i zazwyczaj to nie jest łatwe. Praktyka i dyscyplina pozwalają rozwinąć koncentrację i skupienie.

Akcja w meczu dzieje się szybko i sędzia musi być skupiony na tym co dzieje się TERAZ. W normalnym spotkaniu sędzia podejmuje decyzję co 3 do 6 sekund. To oznacza że on podejmuje 10 do 20 decyzji na minutę. Zr?b rachunki i zobaczysz, że sędzia w czasie 90-minutowego spotkania podejmuje prawie 2000 decyzji.

Gdzieś w tych 2000 decyzji sędzia zrobi pomyłkę. Kiedy my się mylimy, kibice zaczynają swą "pomoc" ale my nie możemy o tym myśleć, ponieważ tamtą decyzję mamy już za sobą, a w ciągu kilku sekund musimy podjąć następną. Musimy nauczyć się SKUPIENIA NA TERAŹNIEJSZOŚCI. Nie możemy rozważać w myślach tamtej błędnej decyzji, nawet jeśli to było 5 sekund temu. Nie wolno pr?bować jej w żaden spos?b poprawić, bo to prowadzi do kolejnych błęd?w. W większości wypadk?w te drobne pomyłki są nawet niezauważalne i nie mają wpływu na mecz, a jeśli my zaczniemy się nad nimi skupiać, to nie będziemy tak skoncentrowani na grze jak powinniśmy byli być.

Inne ważne narzędzie, kt?re pozwala Ci trzymać kibic?w z dala od swojego umysłu, to Twoje poczucie humoru. Jeśli potrafisz się śmiać z tego co dzieje się wok?ł Ciebie, Twoja głowa będzie wolna od "porad kibic?w". Tutaj zamieszczę dwa przykłady poczucia humoru sędzi?w.

Raz trener krzyknął na Stewart'a White'a że jest najgorszym sędzią na świecie. Stewart uśmiechnął się i odkrzyknął - "Jaki zbieg okoliczności, najgorszy sędzia na świecie i najgorszy trener na świecie na tym samym boisku w tym samym czasie".

Innym razem byłem asystentem i sędzia gł?wny zrobił jakiś błąd na niekorzyść gospodarzy. Ktoś z kibic?w krzyknął "To najgorsza decyzja w historii piłki nożnej!". W przerwie gdy zeszliśmy do środka drugi asystent powiedział do gł?wnego - "Zobacz, to tylko pokazuje jak mało oni jeszcze wiedzą, osobiście widziałem już wiele gorszych decyzji.".

Streszczenie:

Sędziowanie jest fajne, dop?ki jedyną osobą kt?ra steruje Twoim umysłem jesteś Ty Kiedy dopuszczasz =kibic?w do swojego umysłu i słuchasz ich "pomocy", masz za dużo sprzecznych informacji i to zaczyna być "niefajne".

Pamiętaj kto oferuje Ci pomoc. Nie akceptuj jej dop?ki nie będziesz miał jakiegoś specjalnego powodu myśleć, że ona Ci się przyda.

Pamiętaj co jest ważne i czemu tutaj jesteś. Jeśli to co robisz, robisz dla zawodnik?w, kibice znikają.

Pamiętaj na czym masz skupić uwagę. Nie pozw?l żeby przeszłe wydarzenia przesłaniały ci teraźniejszość. Nie możesz wr?cić się i naprawić tego co było więc skup się na tym co dzieje się teraz.

Pamiętaj że poczucie humoru jest niezbędne do dobrego sędziowania. Miej perspektywę i nie bierz wszystkiego zbyt poważnie. Czasami kibice są śmieszni, czasami my jesteśmy śmieszni. Ale zawsze znajdzie się coś śmiesznego, w każdym meczu.

Jeśli uda się nam utrzymać kibic?w/trener?w/zawodnik?w z dala od naszej głowy, nasze sędziowskie kariery będą bardziej owocne i może nawet pozwoli to nam rozwinąć swoje umiejętności.

Mike Kirkman rozpoczął sędziowanie w 1984 kiedy zesp?ł jego c?rki U7 potrzebował sędziego. Sędziuje w Tri Cities, stan Waszyngton od 21 lat i jest licencjonowanym arbitrem USSF (United States Soccer Federation).

Tłumaczył Rafał Siech, sędzia Ł?dzkiego Związku Piłki Nożnej od 2000 roku.

Call for Papers

We are calling for papers on...

Funny Stories while refereeing

Managing the Sidelines (Parents, Coaches and Fans)

If you would like to submit an article for publication on AskTheRef.com please email your article to mrref@asktheref.com. In the subject line put article submission.

Editorial Guidelines

Your article must be soccer referee, or laws related.

The article must be your work. Please do not send us articles that you do not have reprint permission for.

Please proof and spell check your work.

You must include a short BIO at the end of your article stating your name, licenses, affiliations and a brief history of your experience.

If you have any questions you may contact MrRef